پيامد راديكاليسم در دانشگاه ها
از دوم خرداد 76 تا كنون، دانشگاه‌هاي ايران دوره‌های گوناگوني را تجربه کرده اند. در این دوره‌های زمانی، هر بار كه جنبش دانشجویی سر برآورده و درصف اول مبارزات آزادیخواهانه ملت ایران قرار گرفته‌است، آماج حملات شديد اقتدارگرایان واقع شده‌است .
اگرچه این‌گونه يورش‌ها به بهاي مهاجرت بسیاری از نخبگان دانشگاهی یا دیگر هزینه های سنگين اجتماعی تمام شده است، خوشبختانه به علت سيال بودن جنبش دانشجویی و نوزایی پيوسته آن، جنبش از پا نيفتاده‌است، به‌گونه‌اي كه حتی یورشهای سهمگيني مانند آنچه در تیرماه 78 رخ داد، با آن كه در کوتاه مدت باعث رکود فعالیتهای دانشجویی شد، دانشگاه در کمتر از دوسال، با ترمیم زخمهایی که بر پیکرش وارد شده بود، توانست جایگاه مهمش در مبارزات آزادیخواهانه را بازیابد.
البته بايد به اين نكته اشاره شود كه انجمن‌هاي اسلامي دانشگاهها تا زماني كه در خدمت قدرت قرار داشتند يا با آن مقابله نمي‌‌كردند از امكانات بسياري بهره مند بودند، اما هنگامي كه خواستند مستقل عمل كنند دچار مشكلات فراوان و سر كوب شدند.
در دوسال اخیر، يعني پس از تغییر دولت و به قدرت رسیدن آقای احمدی‌نژاد دانشگاه ناچار بوده‌است كه بار نهادهای مدنی تعطیل یا محدود شده به‌وسيله حاکمیت، مانند مطبوعات، را نیز بر دوش بکشد. در مقابل، دولت نهم نیز از آغاز دستیابی به قدرت، با آگاهی کامل از میزان اثر‌گذاری دانشگاه بر جامعه ایران، تلاش‌های مستمری برای مهار كردن و به تسليم كشاندن دانشگاهها داشته است بازنشسته كردن يا اخراج استادان با سابقه، به بهانه های گوناگون، جلوگيري از فعالیت انجمن‌های اسلامی به روش‌هاي غيرقانوني، از جمله با تخریب دفاتر آن‌ها، بازداشت مکرر فعالان جنبش دانشجویی، توقیف نشریات دانشجویی و تقویت مادی و معنوی نهادهای وابسته به حاکمیت تنها بخشی از فعالیتهای اقتدارگرایان برای تسلط بر دانشگاهها بوده است.
سیر رخداد‌هاي اخیر نشان می دهد که گویا اقتدارگرایان پس از مشاهده عدم موفقیت این پروژه تصميم گرفته اند كه با تعطیل دانشگاهها به بهانه های پوچ، تجربه انقلاب فرهنگی سال 60 را، كه از نظر آنان موفقيت‌آميز بوده‌است، تکرار کنند. اقتدارگرایان می پندارند كه تکرار فرآيند‌هايي مانند جنگ و انقلاب فرهنگی، ادامه حاکمیت قشری بر جمهوری اسلامی را برای ربع قرن آینده تضمین خواهد كرد.
در سوي مقابل اقتدارگرايان، گروه‌هايی كه در ظاهر اولترا چپ هستند، شادمانه تلاش مي‌كنند كه، با به‌كارگيري و گسترش فضای رادیکال پديد آمده، عملا اقتدارگرایان را در اجرای پروژه مورد نظرشان کمک كنند چرا که آنان بر این باورند كه تکرار تجربه‌هاي جنگ و انقلاب فرهنگی این‌بار نتایج متفاوتی به بار خواهدآورد و جمهوری اسلامی ايران در صورت پاي گذاشتن در این بحران‌ها مطمئنا از آن پیروز بیرون نخواهد آمد.
نهضت آزادی ایران به دانشجویان عزيز و علاقه‌مند به منافع ملي و خردگرایان باقیمانده در حاکمیت هشدار می دهد که دو جریان ياد شده اگرچه در شعار و تظاهرات علیه یکدیگر مواضع شدید و رادیکال می گیرند، در عمل اتحاد استراتژیک دارند و هريك از آن دو تلاش دارد كه در بحران آفرینی ، بر ديگري پيشي بگيرد نهضت آزادی ایران به خردگرایان باقیمانده در حاکمیت خيرخواهانه توصيه می کند كه به پيامدهاي بحرانی که عملکرد اقتدارگرایان یا متحدان استراتژیکشان برای کشور پديد خواهد آورد بیشتر بیاندیشند و نه تنها برای حفظ این سر زمین اهورایی از خطر، بلكه دست كم برای بقای خودشان از ادامه این بازی خطرناک جلوگیری كنند.
مسائلی که اقتدارگرایان ادعا مي‌كنند كه در دانشگاه صنعتي امیرکبیر یا دانشگاه تهران رخ داده‌است، از سوی دانشجویان و استادان تکذیب شده‌است. در صورتی که اراده ای برای پيشگيري از تکرار حوادث ناگوار وجود داشته‌باشد، بهترین راه پيشگيري بررسي دقیق مساله، یافتن مقصران واقعی و محاکمه و مجازات قانونی آنان است.
در این راستا، ضرورت دارد كه مسئولان قوه قضائیه با اعمال صریح و سریع قانون اجازه ندهند كه عده‌اي به بهانه بروز تخلفی احتمالی، با راه اندازی گروههای فشار، درخواست‌های غیر منطقی و مخالف منافع ملی‌شان را مطرح و براي به كرسي نشاندن آن‌ها آشوب بيافرينند و نيز به كاركنان دستگاههای اجرایی اصل تفکیک قوا را، که از مصرحات قانون اساسی جمهوری اسلامی است، یادآور شوند تا آنان به پشتوانه تظاهرات گروههای فشار یا بیانیه‌هاي نهادهای مختلف احکام غلیظ و شدید اخراج و... را پيش از هرگونه رسیدگی قانونی و اثبات تخلف يا جرم از تریبونهاي رسمی اعلام نکنند. جگونه است كه پيش از رسيدگي قانوني و منصفانه به اتهام عليه يك استاد برجسته سالمند و محبوب او را به طور ضربتي و اهانت‌آميز بر كنار و اخراج مي‌كنند و اعتراض‌ها و تذكرات را ناديده مي‌گيرند؟
اگر قانون از سوی مخالفان و منتقدان ناديده گرفته‌شود، از آنجا كه در موضع ضعف قرار دارند و در صورت تخلف از قانون مجبور به پرداخت هزینه آن می شوند، تاثیر چندان زیادی بر امنیت عمومی کشور برجا نخواهد گذاشت. اما هنگامي که برخی از حاکمان قانون را بی اهمیت پنداشته، نظرات شخصی و فرقه‌ای شان را جایگزین قانون کنند و نهادهای متولی و پاسدار قانون نیز نخواهند و یا نتوانند از این قانون‌شكني‌ها جلوگیری کنند، تجربه‌هاي تلخی چون قتلهای زنجیره‌اي، فاجعه كوی دانشگاه و... تكرار خواهد شد و به‌مصداق قانون " الملک یبقی مع الکفر و لا یبقی مع الظلم " به پايه‌هاي نظام آسيب جدي وارد خواهد كرد.
اگرچه این‌گونه يورش‌ها به بهاي مهاجرت بسیاری از نخبگان دانشگاهی یا دیگر هزینه های سنگين اجتماعی تمام شده است، خوشبختانه به علت سيال بودن جنبش دانشجویی و نوزایی پيوسته آن، جنبش از پا نيفتاده‌است، به‌گونه‌اي كه حتی یورشهای سهمگيني مانند آنچه در تیرماه 78 رخ داد، با آن كه در کوتاه مدت باعث رکود فعالیتهای دانشجویی شد، دانشگاه در کمتر از دوسال، با ترمیم زخمهایی که بر پیکرش وارد شده بود، توانست جایگاه مهمش در مبارزات آزادیخواهانه را بازیابد.
البته بايد به اين نكته اشاره شود كه انجمن‌هاي اسلامي دانشگاهها تا زماني كه در خدمت قدرت قرار داشتند يا با آن مقابله نمي‌‌كردند از امكانات بسياري بهره مند بودند، اما هنگامي كه خواستند مستقل عمل كنند دچار مشكلات فراوان و سر كوب شدند.
در دوسال اخیر، يعني پس از تغییر دولت و به قدرت رسیدن آقای احمدی‌نژاد دانشگاه ناچار بوده‌است كه بار نهادهای مدنی تعطیل یا محدود شده به‌وسيله حاکمیت، مانند مطبوعات، را نیز بر دوش بکشد. در مقابل، دولت نهم نیز از آغاز دستیابی به قدرت، با آگاهی کامل از میزان اثر‌گذاری دانشگاه بر جامعه ایران، تلاش‌های مستمری برای مهار كردن و به تسليم كشاندن دانشگاهها داشته است بازنشسته كردن يا اخراج استادان با سابقه، به بهانه های گوناگون، جلوگيري از فعالیت انجمن‌های اسلامی به روش‌هاي غيرقانوني، از جمله با تخریب دفاتر آن‌ها، بازداشت مکرر فعالان جنبش دانشجویی، توقیف نشریات دانشجویی و تقویت مادی و معنوی نهادهای وابسته به حاکمیت تنها بخشی از فعالیتهای اقتدارگرایان برای تسلط بر دانشگاهها بوده است.
سیر رخداد‌هاي اخیر نشان می دهد که گویا اقتدارگرایان پس از مشاهده عدم موفقیت این پروژه تصميم گرفته اند كه با تعطیل دانشگاهها به بهانه های پوچ، تجربه انقلاب فرهنگی سال 60 را، كه از نظر آنان موفقيت‌آميز بوده‌است، تکرار کنند. اقتدارگرایان می پندارند كه تکرار فرآيند‌هايي مانند جنگ و انقلاب فرهنگی، ادامه حاکمیت قشری بر جمهوری اسلامی را برای ربع قرن آینده تضمین خواهد كرد.
در سوي مقابل اقتدارگرايان، گروه‌هايی كه در ظاهر اولترا چپ هستند، شادمانه تلاش مي‌كنند كه، با به‌كارگيري و گسترش فضای رادیکال پديد آمده، عملا اقتدارگرایان را در اجرای پروژه مورد نظرشان کمک كنند چرا که آنان بر این باورند كه تکرار تجربه‌هاي جنگ و انقلاب فرهنگی این‌بار نتایج متفاوتی به بار خواهدآورد و جمهوری اسلامی ايران در صورت پاي گذاشتن در این بحران‌ها مطمئنا از آن پیروز بیرون نخواهد آمد.
نهضت آزادی ایران به دانشجویان عزيز و علاقه‌مند به منافع ملي و خردگرایان باقیمانده در حاکمیت هشدار می دهد که دو جریان ياد شده اگرچه در شعار و تظاهرات علیه یکدیگر مواضع شدید و رادیکال می گیرند، در عمل اتحاد استراتژیک دارند و هريك از آن دو تلاش دارد كه در بحران آفرینی ، بر ديگري پيشي بگيرد نهضت آزادی ایران به خردگرایان باقیمانده در حاکمیت خيرخواهانه توصيه می کند كه به پيامدهاي بحرانی که عملکرد اقتدارگرایان یا متحدان استراتژیکشان برای کشور پديد خواهد آورد بیشتر بیاندیشند و نه تنها برای حفظ این سر زمین اهورایی از خطر، بلكه دست كم برای بقای خودشان از ادامه این بازی خطرناک جلوگیری كنند.
مسائلی که اقتدارگرایان ادعا مي‌كنند كه در دانشگاه صنعتي امیرکبیر یا دانشگاه تهران رخ داده‌است، از سوی دانشجویان و استادان تکذیب شده‌است. در صورتی که اراده ای برای پيشگيري از تکرار حوادث ناگوار وجود داشته‌باشد، بهترین راه پيشگيري بررسي دقیق مساله، یافتن مقصران واقعی و محاکمه و مجازات قانونی آنان است.
در این راستا، ضرورت دارد كه مسئولان قوه قضائیه با اعمال صریح و سریع قانون اجازه ندهند كه عده‌اي به بهانه بروز تخلفی احتمالی، با راه اندازی گروههای فشار، درخواست‌های غیر منطقی و مخالف منافع ملی‌شان را مطرح و براي به كرسي نشاندن آن‌ها آشوب بيافرينند و نيز به كاركنان دستگاههای اجرایی اصل تفکیک قوا را، که از مصرحات قانون اساسی جمهوری اسلامی است، یادآور شوند تا آنان به پشتوانه تظاهرات گروههای فشار یا بیانیه‌هاي نهادهای مختلف احکام غلیظ و شدید اخراج و... را پيش از هرگونه رسیدگی قانونی و اثبات تخلف يا جرم از تریبونهاي رسمی اعلام نکنند. جگونه است كه پيش از رسيدگي قانوني و منصفانه به اتهام عليه يك استاد برجسته سالمند و محبوب او را به طور ضربتي و اهانت‌آميز بر كنار و اخراج مي‌كنند و اعتراض‌ها و تذكرات را ناديده مي‌گيرند؟
اگر قانون از سوی مخالفان و منتقدان ناديده گرفته‌شود، از آنجا كه در موضع ضعف قرار دارند و در صورت تخلف از قانون مجبور به پرداخت هزینه آن می شوند، تاثیر چندان زیادی بر امنیت عمومی کشور برجا نخواهد گذاشت. اما هنگامي که برخی از حاکمان قانون را بی اهمیت پنداشته، نظرات شخصی و فرقه‌ای شان را جایگزین قانون کنند و نهادهای متولی و پاسدار قانون نیز نخواهند و یا نتوانند از این قانون‌شكني‌ها جلوگیری کنند، تجربه‌هاي تلخی چون قتلهای زنجیره‌اي، فاجعه كوی دانشگاه و... تكرار خواهد شد و به‌مصداق قانون " الملک یبقی مع الکفر و لا یبقی مع الظلم " به پايه‌هاي نظام آسيب جدي وارد خواهد كرد.
من آنچه شرط بلاغ است با تو مي‌گويم
تو خواه از سخنم پند گير و خواه ملال
شايان ذكر است در روز پنج شنبه 20 ارديبهشت پويان محموديان مديرمسوول نشريه ريوار مجيد شيخپور مديرمسوول نشريه سرخط مجيد توكلي عضو شوراي مركزي انجمن اسلامي منتخب دانشجويان دانشگاه اميركبير پس از مراجعه به دادگاه انقلاب بازداشت و به زندان اوين منتقل شدند با اين بازداشتها تعداد دانشجویان زندانی
دانشگاه امیرکبیر به ۷ نفرسید.
کیوان انصاری بابک زمانیان احمد قصابان مقداد خلیل پور پویان محمودیان مجید شیخ پور و مجید توکلی ۷ پلی تکنیکی هستند که هم اکنون در بازداشت به سر می برند.
شايان ذكر است در روز پنج شنبه 20 ارديبهشت پويان محموديان مديرمسوول نشريه ريوار مجيد شيخپور مديرمسوول نشريه سرخط مجيد توكلي عضو شوراي مركزي انجمن اسلامي منتخب دانشجويان دانشگاه اميركبير پس از مراجعه به دادگاه انقلاب بازداشت و به زندان اوين منتقل شدند با اين بازداشتها تعداد دانشجویان زندانی
دانشگاه امیرکبیر به ۷ نفرسید.
کیوان انصاری بابک زمانیان احمد قصابان مقداد خلیل پور پویان محمودیان مجید شیخ پور و مجید توکلی ۷ پلی تکنیکی هستند که هم اکنون در بازداشت به سر می برند.
0 نظرات:
ارسال یک نظر