ساعت 3 بامداد هفتم دي ماه ماموران امنيتي دولت منتصب محمود احمدي نژاد با يورش به منزل دكتر ابراهيم يزدي ، دبير كل نهضت آزادي ايران و وزير امور خارجه دولت موقت را بازداشت كردند .

بازداشت دبير كل نهضت آزادي ايران از چند نظر قابل تامل و بررسي است .

اول : در هفته گذشته جمعي از اعضاي دفتر سياسي نهضت ازادي ايران توسط ماموران وزارت اطلاعات جمهوري اسلامي احضار شده و در بازجويي شش ساعته تحت فشار براي توقف فعاليت ها و اعلام انحلال اين تشكل چهل و هشت ساله قرار گرفتند . گويا مقامات امنيتي از بيانيه نهضت آزادي ايران در مورد پرهيز از خشونت بسيار خشمگين هستند و معتقدند كه نهضت ازادي ايران سرمنشاء اوضاع كنوني ايران و یکی از تشکل هایی است که از گسترش خشونت ممانعت می نماید . بنابراين بازداشت دكتر ابراهيم يزدي در راستاي افزايش فشار مضاعف بر جلسه آينده شوراي مركزي نهضت آزادی ایران می توان بر شمرد .

دوم: سخنراني صريح شفاف و بي پرده دكتر ابراهيم يزدي در مراسم تاسوعاي حسيني كه به روال و سنت همه ساله در منزل هاشم صباغيان از اعضاي نهضت آزادي ايران و وزير كشور دولت موقت برگزار شد مي توان دليلي ديگر براي بازداشت دبير كل نهضت آزادي ايران باشد.

سوم : پس از وقايع تلخ روز يكشنبه و به خاك و خون كشيدن مردم عزادار تهران در روز عاشورا و بازتاب گسترده اين جنايت، فضاي امنيتي و ملتهبي در پايتخت ايران بوجود آمده است . شهادت دست كم هشت تن از معترضان از جمله سيد علي حبيبي موسوي ، خواهر زاده مير حسين موسوي، نظام جمهوري اسلامي را در شرايط بسيار بسيار دشواري قرار داده است . بنابراين مقامات امنيتي به دنبال برون رفت از شرايط فعلي با بازداشت گسترده تحليل گران و افراد سرشناس بين لمللي كه مورد توجه اصحاب رسانه هستند سعي دارند از گسترش اين بازتاب ها جلوگيري نمایند .

چهارم : گروه افراطي و تند رو جناح حاكم كه در پی جانشين كردن چهره مورد نظر خود به عنوان رهبر است مقدمات عبور از روحانيون و آيت الله خامنه اي را فراهم كرده است . این گروه با حذف جناح هاي حاضر در صحنه و بازداشت چهره هاي معتدل و به حاشيه راندن آنها ، سعی در گسترش خشونت دارد . لذا با زندان ، شكنجه و به کارگیری خشونت هاي عريان قصد دارد جنبش سبز را از خواسته اصلی خود که در بیانیه رهبران این جنبش بارها مورد تاکید قرار گرفته است منحرف سازد .

منبع : بامردم

این‌ها مطالبی هستند که در گفت‌وگو با آقای دکتر ابراهیم یزدی، دبیرکل نهضت آزادی ایران، مطرح کرده‌ام.

آقای دکتر یزدی، در شرایط فعلی، بنا به زمزمه‌های پیش آمده، دستگیری سران جنبش سبز را تا چه حد محتمل می‌دانید؟

این احتمال وجود دارد، ولی ضعیف است. فقط تهدید می‌کنند. بیشتر به نظر می‌رسد تهدید باشد. برای این‌که جمع‌بندی ما همه این است که اگر بخواهند این سران را بازداشت کنند، واکنش مردم بسیار شدید خواهد بود.

این احساس در بسیاری از ما در ایران وجود دارد که اگر بخواهند آقایان موسوی و کروبی را بازداشت کنند، احتمالاً درگیری می‌شود و اوضاع بسیار وخیم خواهد شد. بنابراین ما فکر می‌کنیم که احتمالش ضعیف است، ولی معذالک ممکن است این آقایان دست به چنین کاری بزنند.

به نظر می‌رسد شما و همین‌طور بسیاری از تحلیل‌گران هر دو امکان را محتمل می‌بینید. چرا این حالت در طرف مقابل وجود دارد، چرا هر دو این فرضیه‌ها قابل قبول است؟

ببینید، جریان حاکم یک‌نواخت و هم‌دل نیست. کسانی هستند در درون سیستم که به نظر می‌رسد خردورز باشند و محاسباتی کرده و با چنین کارهایی مخالف باشند.

اما کسانی هم هستند که به اصطلاح ما خردگریز هستند. این‌ها چندان به هزینه‌ها و پیامدهای اعمالشان فکر نمی‌کنند و ممکن است دست به چنین کاری بزنند.

جریانی که به گفته‌ی شما ممکن است دست به چنین اقداماتی بزند، به نظر شما هزینه‌ی این مسأله را چگونه محاسبه می‌کند؟ یعنی فکر می‌کند در صورت مقاومت بیشتر مردم، با یک سرکوب خشن هزینه‌اش را پرداخت و تقبل می‌کند؟
همان‌طور که گفتم، کسانی در درون این مجموعه حاکم هستند که چنین فکر می‌کنند. اما وقتی ما صحبت از هزینه می‌کنیم، فقط این نیست که معترضین را بگیرند، زندان بیندازند، سرکوب کنند و حتی کار به جای حساس‌تر و ضرب و شتم و کشتن هم برسد.

هزینه‌ای که اکنون آن‌ها نگرانش هستند، ریزش نیروها در درون خود مجموعه حکومت است، کسانی که از درون خود سیستم به شدت نسبت به این گونه رفتارها معترض هستند.

اگر شما وضعیت کنونی را با روزهای پس از انتخابات بررسی کنید، می‌بینید آرام‌آرام دامنه‌ی اعتراضات گسترده‌تر می‌شود.

حتی شخصیت‌ و مرجعی مثل آقای مکارم هم آمده و سخنان جدیدی را مطرح می‌کند. همه‌ی این‌ها نشان می‌دهد که وقتی ما می‌خواهیم هزینه‌ی یک کار تند را بررسی کنیم، در موردی مثل بازداشت سران جنبش سبز، مسأله فقط این نیست که مردم تحت فشار قرار گیرند. ریزش نیروهای درونی خودشان هم مهم است و از درون ممکن است دچار یک سلسله پوسیدگی‌ها شوند.

خیلی از تحلیل‌گران سیاسی معتقدند مشکلاتی که امروز ایران در عرصه‌ی سیاست خارجی با قدرت‌های بزرگ دارد، در نوع سیاستی که نسبت به اعتراضات داخل و به طور کلی جنبش سبز اتخاذ می‌کند، تعیین کننده است. شما فکر می‌کنید تأثیر مناسبات فعلی ایران با جهان غرب، در همین عرصه‌ای که درباره‌اش صحبت می‌کنیم چیست؟
جو جهانی بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی وارد دنیای جدیدی شد که در آن دموکراسی یک فرایند اجتناب‌ناپذیر شده است. این که موج سوم دموکراسی در دنیا امروز رو به توسعه است، مثلا در آمریکای لاتین و جاهای دیگر، این یک سیاست کلان از جانب آمریکا و اروپا نیست.

این پدیده پیامد انقلاب الکترونیک و پایان جنگ سرد، و به‌طبع دوره‌ی تازه‌ای از مناسبات بین‌المللی است. بنابراین ایران هم نمی‌تواند خودش را از این مجموعه کنار بکشد. گرچه دولت‌های و قدرت‌های بزرگی که امروز در دنیا اثرگذار هستند هم با مسأله‌ی حقوق بشر در کشورهای خودشان مشکل دارند.

شاید از این نظر نتوانند آن‌گونه که برخی از کشورها انتظار دارند عمل کنند، اما واکنشی که جهان نسبت به مسائل ایران دارد را نباید خلاصه کرد در واکنش قدرت‌های بزرگ. نه، این اصلاح‌‌ناپذیر است و این‌ها هم چاره‌ای ندارند جز آن‌ که تمکین کنند.

به این ترتیب شما معتقدید که الزام روش‌های دموکراتیک برای کشورهای در حال توسعه نه به‌خاطر سیاست قدرت‌های بزرگ، بل‌که الزامات تاریخی و مسائلی است که در عرصه‌ی پیشرفت‌های فنی و تکنولوژیک پیش آمده؟
بله. به عنوان مثال، اصلاً تا به حال برای کسی قابل تصور بوده که علیه وزیر امور خارجه اسراییل حکمی بدهند و او نتواند به انگلیس سفر کند؟

این نیست که سیاست خاص دولت انگلیس را منعکس می‌کند. این ضرورت‌های شکل‌گرفته‌ی جهان در این مرحله از تاریخ است. این چیزی است که نه رهبران اسراییل می‌فهمند، نه رهبران ایران و نه رهبران کشورهای عربی. این خواست دولت آمریکا یا دولت انگلیس نیست. پس از انقلاب الکترونیک و این انفجار و اطلاعات کسی نمی‌تواند دیگر آن کارها را بکند. با دنیا سروکار داشته و با افکار عمومی دنیا طرف هستند.

بنابراین جنبش‌هایی که در کشورهای در حال توسعه، مثل جنبش سبز در ایران، هستند، در یک فرصت تاریخی به‌سرمی‌برند!

بله، حتماً همین‌طور است.

به این ترتیب رابطه‌ی جنبش سبز با جهان و پایگاه اجتماعی آن را در ایران چگونه تعریف می‌کنید؟
ببینید، جنبش سبز این نیست که متکی به اروپا یا آمریکا باشد. جنبش سبز یک جنبش درون‌زا است. از یک‌طرف با توجه به شرایط جهانی، چنین چیزی در ایران شکل می‌گیرد و از طرف دیگر این جنبش از درون خود این جامعه بیرون آمده است.

شاید شما این را از من شنیده باشید. انقلاب اسلامی ایران موجب تغییر و تحولی بسیار کلیدی و اساسی در وضعیت زنان ما در ایران شده است.

میلیون‌ها زن ایرانی جایگاه تاریخی خودشان را در منزل ترک کردند و به خیابان‌ها آمده و سیاسی شدند. زنان جوانی که در هنگام انقلاب سیاسی شده‌اند، امروز مادران این نسل جدید و جوان ما هستند.

آن آرمان‌ها، آن باورهایی که برایشان انقلاب کردند، امروز به فرزندان خودشان منتقل کرده‌اند. میلیون‌ها زن ایرانی در آن شرایط آمده و حالا می‌بیند که به آرمان‌هایشان پشت شده است، آرمانشان منحرف شده و به آن خیانت شده است؛ و این را در خانه‌ها به بچه‌هایشان منتقل کرده‌اند.

بنابراین مرکز اصلی جنبش سبز در خانواده‌ها است. شما می‌بینید که پدر و مادر می‌روند در تظاهرات شرکت می‌کنند. دختر و پسرشان در تظاهرات شرکت می‌کند. این یک امر خانوادگی شده است. این را نمی‌شود با گرفتن یک یا دو نفر حلش کرد.

به این ترتیب شما امکان مهارکردن این جنبش را مقدور نمی‌دانید. چه آینده‌ای را متصور هستید در برخورد حاکمیت با این جنبش، یا چه‌قدر احتمال مدارا و تعامل می‌بینید؟
هیچ کس نمی‌تواند با این امر ستیز کند. در مقطعی می‌شد. یعنی چنان‌چه بعد از انتخابات مسئولان ایران با درایت گونه‌ی دیگری عمل می‌کردند، شاید می‌شد مهارش کرد.

ولی الان دیگر نمی‌توانند. حتی من باید این را بگویم که آقای کروبی و آقای موسوی هم دیگر نمی‌توانند این جنبش را خاموش یا کنترل کنند. مگر آن که حاکمیت بیاید، همان‌طور که آقای مکارم شیرازی یا دیگران به‌درستی پیشنهاد کرده‌اند، مثل همه جای دنیا با رهبران این جنبش به مذاکره بنشینند و در مواردی باهم توافق کنند.

یا بده بستانی صورت گیرد که این رهبران هم بتوانند متقابلاً به مردم وعده بدهند و آرامش‌شان کنند تا این مرحله از وضعیت بحرانی کنونی بگذرد. وگرنه اگر بخواهند سرشان را به دیوار بکوبند، هیچ فایده‌ای برایشان نخواهد داشت.

منبع : راديو زمانه

كودتاچيان با پخش تصاويري مشكوك از صدا و سيماي جمهوري اسلامي و انتصاب آن به دانشجويان معترض و هوادار جنبش سبز، بهانه اي براي حمله به مير حسين موسوي ، مهدي كروبي و سيد محمد خاتمي يافتند.

در حالي كه خبرگزاري ها از نشست مشترك سران قواي مجريه، قضائيه و مقننه در دفتر محمود احمدي نژاد خبر داده اند روح‌الله حسينيان نماينده فعلي مجلس ، مؤسسه تنظيم‌ و نشرآثار آيت الله خميني رهبر فقيد انقلاب را يك حزب در خدمت اغراض فتنه خواند .

وي كه زماني رياست مركز اسناد انقلاب اسلامي را بر عهده داشت خواستار بازنگري در اين موسسه شد و افزود : " آيا مؤسسه اي كه امروز به جاي محكوم كردن اين هتاكي صدا و سيما را به نقد كشيده است، نياز به بازنگري ندارد" .

روح الله حسينيان حامي سعيد امامي ، متهم رديف اول قتل هاي زنجيره اي توطئه پاره كردن عكس رهبر فقيد انقلاب را فتنه اي خواند كه زير پرچم موسوي به راه افتاده است .

وي در حاشيه جلسه علني مجلس در جمع خبرنگاران ، معترضان به نتايج انتخابات را اقليت و فتنه گر ناميد و افزود : " وقتي كه جريان فتنه در مقابل نظام ايستاد و با يك ديكتاتوري روشنفكرمابانه تلاش كرد اولا اقليتي را پيروز نشان دهد و سپس بخواهد آن اقليت را تحميل كند، حركتي را انجام داد كه با روح ضد استبدادي امام مغاير بود. اگر اينها در چنين روندي قرار نمي گرفتند و فتنه‌گران را تحريك نمي كردند، قطعاً بدانيد كه چنين اتفاقي رخ نمي داد " .

روح الله حسينيان سران اصلاح طلب را سران فتنه خواند و طرح شعارهايي همچون "نه غزه نه لبنان جانم فداي ايران" را ساختار شكنانه دانست و برانت نكردن از چنين شعارهايي توسط سران اصلاح طلب را دليل بر همسو بودن با آن عنوان كرد .

روح الله حسينيان در تجمع بدون مجوز از وزارت كشور كه توسط برخي از تشكل هاي دانشجويي منتصب به قواي نظامي در مرقد رهبر فقيد انقلاب برگزار شد نيز حضور پيدا كرده و به ايراد سخنراني پرداخت .

در اين برنامه كه علاوه بر اتحاديه انجمن‌هاي اسلامي دانشجويان مستقل، بسيج دانشجويي و اتحاديه جامعه اسلامي دانشجويان ، سردارعلي فضلي فرمانده بسيج ، مهدي كوچك‌زاده، الياس نادران، حسين فدايي، حسن غفوري‌فرد، محمد كوثري و حميد رسايي نيز حضور داشتند شعارهايي چون «مرگ بر منافق»، «مرگ بر اسلام آمريكايي»، «مرگ بر موسوي»، «مرگ بر خاتمي» و «مرگ بر ...» شنيده مي شد .

سخنان روح‌الله حسينيان قائم مقام سابق دادستان انقلاب در وزارت اطلاعات در حالي مطرح مي شود كه حمايت قاطع از سعيد امامي متهم رديف اول قتل هاي زنجبره اي در برنامه زنده تلويزيوني چراغ در ياد ها به تلخي باقي است .

منبع : با مردم