با ملت ايران مذاکره کنيد
با ملت ايران مذاکره کنيد
نوشابه امیری
در حاليکه دهان يکايک به اصطلاح اصولگرايان از مذاکره با آمريکا آب افتاده، و آقايان چند تا چند تا مامور، مخفي و آشکار، رسمي و غيررسمي براي "گفت و گو" با "شيطان بزرگ" راهي شرق و غرب کرده اند، اصلي ترين طرف مذاکره به فراموشي سپرده شده است: ملت ايران.
در اين فراموشيست که معلمان را ممنوع التدريس مي کنند به جاي آنکه با آنان"گفت و گو" کنند و دردشان بشنوند؛ زنان را دستگير و راهي زندان مي کنند وتريبون "بي چاک و دهان"شان هر نسبت که بر خويش و خويشانش رواست به آنان مي دهد؛ دانشجويان را يک به يک به کميته هاي انضباطي ـ امنيتي احضار مي کنند، و کارگر مبارزي را از رفتن به دانشگاه و "سخن" گفتن با دانشجويان کشور باز مي دارند چرا که پرونده اش هنوز گشاده است!
و اينان مشتي از خرواري هستند که کبک هاي سر فروبرده در برف، "مذاکره" با آنان را ضروري نمي شمارند.همان ديدگاهي که براي گفت و گو با ملت، يک مکان بيشتر نمي شناسد:زندان و اتاق بازجويي.جايي که آنها مي گويند و ديگران بايد تکرار کنند. جايي که آنان پرونده هارا مي سازند و مردمان بايد زير صفحاتش مهر تاييد زنند. همان جا که حاصل "مذاکرات" با غيرخودي ها به "لنگه کفش"[زهرا کاظمي] ختم مي شود و با خودي ها به "داروي نظافت"[سعيد امامي].
بدينگونه است که از ياد مي برند "تضمين بقا"در اتاق مذاکره با هيچ بيگانه اي حاصل نمي شود، اگر مذاکره در خانه به جايي نرسيده باشد. تکليف ايران در گوادالوپ روشن نشد؛پيش از آن در تيربازان جوانان، ممنوع القلم کردن نويسندگان، در بيداد که بيداد مي کرد، در آزادي که پشت درها آه مي کشيد، در دردهايي که چون خوره روح و جان مردمان را درخلوت مي خورد، در کپرهاي گرما نديده، در شکم هاي گرسنه.... وشن شده بود. همان گونه که امروز نيز نه "شرم الشيخ" درمان است نه "کاخ سفيد". نه "البرادعي"سند "تضمين بقا" دارد، نه "جرج دبليو بوش".
اين "تضمين" ها فردا ندارد. فردا، در خانه است، در ايران؛ در کنار صاحبان خانه: دانشجويان، زنان، کارگران، معلمان، نويسندگان، روزنامه نگاران.... همه آنها که راه مذاکره با آنان مسدود شده، همه آنان که در پستوي خانه ها، امروز را رقم مي زنند و طرح فردا را مي ريزند. اين خانه را بايد دريافت، که چون روز حادثه فرا رسد نه "کارتر" رفيق مي ماند و نه وارثانش.
تنها خدا مي داند آن روز، کدام ديکتاتوري به شاه، پناه و به همسرش "پيشنهادات" خواهد داد.
سه‌شنبه، 11 اردیبهشت 1386
منبع:ادوارنيوز
نوشابه امیری
در حاليکه دهان يکايک به اصطلاح اصولگرايان از مذاکره با آمريکا آب افتاده، و آقايان چند تا چند تا مامور، مخفي و آشکار، رسمي و غيررسمي براي "گفت و گو" با "شيطان بزرگ" راهي شرق و غرب کرده اند، اصلي ترين طرف مذاکره به فراموشي سپرده شده است: ملت ايران.
در اين فراموشيست که معلمان را ممنوع التدريس مي کنند به جاي آنکه با آنان"گفت و گو" کنند و دردشان بشنوند؛ زنان را دستگير و راهي زندان مي کنند وتريبون "بي چاک و دهان"شان هر نسبت که بر خويش و خويشانش رواست به آنان مي دهد؛ دانشجويان را يک به يک به کميته هاي انضباطي ـ امنيتي احضار مي کنند، و کارگر مبارزي را از رفتن به دانشگاه و "سخن" گفتن با دانشجويان کشور باز مي دارند چرا که پرونده اش هنوز گشاده است!
و اينان مشتي از خرواري هستند که کبک هاي سر فروبرده در برف، "مذاکره" با آنان را ضروري نمي شمارند.همان ديدگاهي که براي گفت و گو با ملت، يک مکان بيشتر نمي شناسد:زندان و اتاق بازجويي.جايي که آنها مي گويند و ديگران بايد تکرار کنند. جايي که آنان پرونده هارا مي سازند و مردمان بايد زير صفحاتش مهر تاييد زنند. همان جا که حاصل "مذاکرات" با غيرخودي ها به "لنگه کفش"[زهرا کاظمي] ختم مي شود و با خودي ها به "داروي نظافت"[سعيد امامي].
بدينگونه است که از ياد مي برند "تضمين بقا"در اتاق مذاکره با هيچ بيگانه اي حاصل نمي شود، اگر مذاکره در خانه به جايي نرسيده باشد. تکليف ايران در گوادالوپ روشن نشد؛پيش از آن در تيربازان جوانان، ممنوع القلم کردن نويسندگان، در بيداد که بيداد مي کرد، در آزادي که پشت درها آه مي کشيد، در دردهايي که چون خوره روح و جان مردمان را درخلوت مي خورد، در کپرهاي گرما نديده، در شکم هاي گرسنه.... وشن شده بود. همان گونه که امروز نيز نه "شرم الشيخ" درمان است نه "کاخ سفيد". نه "البرادعي"سند "تضمين بقا" دارد، نه "جرج دبليو بوش".
اين "تضمين" ها فردا ندارد. فردا، در خانه است، در ايران؛ در کنار صاحبان خانه: دانشجويان، زنان، کارگران، معلمان، نويسندگان، روزنامه نگاران.... همه آنها که راه مذاکره با آنان مسدود شده، همه آنان که در پستوي خانه ها، امروز را رقم مي زنند و طرح فردا را مي ريزند. اين خانه را بايد دريافت، که چون روز حادثه فرا رسد نه "کارتر" رفيق مي ماند و نه وارثانش.
تنها خدا مي داند آن روز، کدام ديکتاتوري به شاه، پناه و به همسرش "پيشنهادات" خواهد داد.
سه‌شنبه، 11 اردیبهشت 1386
منبع:ادوارنيوز
0 نظرات:
ارسال یک نظر