چند خبر

۲:۱۹ bamardum 0 نظر

يك هزار مدافع حقوق برابر با صدور بيانيه اي خواستار آزادي فوري دانشجويان زنداني شدند
امروز در سالگرد واقعه 18 تیر، شش تن از فعالان جنبش دانشجویی: بهاره هدایت (دبیر کمیسیون زنان دفتر تحکیم وحدت و فعال جنبش زنان) به همراه پنج تن دیگر از اعضای شورا مرکزی تحکیم (محمد هاشمی، علی نیکو نسبتی، مهدی عربشاهی، حنیف یزدانی و علی وفقی) که با استناد به اصل 27 قانون اساسی مبنی بر آزادی اجتماعات، در مقابل دانشگاه امیرکبیر (در خیابان ولیعصر)، کنار هم نشسته بودند (و پلاکاردهایی برای آزادی دوستان شان در دست داشتند)، دستگیر و زندانی شدند. این شش فعال دانشجویی آنجا نشسته بودند تا بگویند چرا پس از گذشت 2 ماه از بازداشت 8 تن از دانشجویان دانشگاه امیرکبیر (عباس حکیم زاده، علی صابری، احمد قصابان، مقداد خلیل پور، مجید توکلی، پویان محمودیان، مجید شیخ پور، احسان منصوری) با نادیده گرفتن کلیه قوانین و ضوابط آیین دادرسی، از داشتن وکیل محروم هستند و 2 نفرشان هنوز از تماس یا ملاقات با خانواده خود محروم مانده و در انفرادی به سر می برند؟ صبح امروز این شش جوان عدالت خواه، مظلومانه نشسته بودند تا خواهان آزادی هرچه سریعتر دوستان دانشجوی خود شوند. اما نه فقط تحصن کوچک و مسالمت آمیز و قانونی شان با خشونت و دستگیری آنها پایان داده شد بلکه چند ساعت بعد ناگهان به دفتر سازمان ادوار تحكيم وحدت نیز یورش برده و با پلمب غیرقانونی آن، همه کسانی را که در آن مکان حضور داشتند (عبدالله مومني، بهرام فياضي، مرتضی اصلاحچی، مجتبی بیات، عزت الله قلندری، حبیب حاج حیدری، مسعود حبیبی، سعید حسین نیا، آرش خاندل و اشکان غیاسوند) بازداشت کرده اند و امروز بهاره هدایت، به عنوان تنها دختر در میان جمع 16 جوان دستگیرشده دیگر، احتمالا یکه و تنها در بخش زندان زنان زیر فشار روحی و روانی بیشتری قرار داد. پیش از آن نیز برای برخی از فعالان دانشجویی دیگر که در جنبش زنان نیز فعال هستند، احکام سنگین و غیرقابل باوری صادر کرده اند. نمونه بسیار تاسف برانگیز آن، حکم سنگین دلارام علی است که در تجمع قانونی و مسالمت آمیز 22 خرداد میدان هفت تیر مورد ضرب و شتم قرار گرفته بود و در دادگاه انقلاب به 2 سال و 10 ماه حبس قطعی و 10 ضربه شلاق محکوم شد یا آزاده فرقانی، نسیم سلطان بیگی و بهاره هدایت، که صرفا به اتهام شرکت در تجمع قانونی و مسالمت آمیز 22 خرداد، به 2 سال حبس تعلیقی محکوم شدند. به راستی معلوم نیست بر سر قانون اساسی که حق تجمع و تحصن را با صراحت به رسمیت شناخته، چه آمده است، که این چنین حتا از تحصن مدنی شش نفر از فعالان دانشجویی که به تنهایی بر زمین سرد محیط متعلق به خودشان (یعنی دانشگاه) روی زمین نشسته اند نه تنها جلوگیری می شود بلکه آنان را زندانی می کنند و 10 نفر دیگر را لابد به جرم «تجمع در آپارتمانی کوچک» متعلق به خودشان (دفتر ادوار تحکیم) بازداشت می کنند؟ آن 8 نفر دانشجوی جوان دانشگاه پلی تکنیک و امروز این 16 جوان فعال در جنبش دانشجویی و نیز دختران جوان و مدافع حقوق برابر همچون بهاره هدایت، دلارام علی و... همگی فرزندان سرافراز این جامعه و نیز جنبش زنان هستند که امروز بدون هیچ ضابطه ای به زندان ها سپرده شده اند یا احکام سنگین دریافت کرده اند. ما زنان این مرز و بوم ، این جوانان برومند را با خون جگر بزرگ کرده ایم و آنان را در جامعه ای مملو از اعتیاد رو به گسترش مواد مخدر، و جرم و خشونت رو به تزاید، سالم و آزادمنش بار آورده ایم، ما آنان را بزرگ کرده ایم تا با شور و ایمان لایزال شان به احقاق حق و آزادی، برای سرزمین شان خوشبختی و عدالت به ارمغان آورند، تا زندگی ساز شوند، تا ارزش های زیبای برابری انسان ها را پاس بدارند، تا شعله های امید به فردای بهتر را زنده نگه دارند. پس چرا باید مورد ضرب و شتم قرار گیرند و زندانی شوند و از آموخته های انسانی مادران شان در «اعتراف نامه ها»، به «توبه» مجبور شوند ؟ شما ای «پدران حکومتی»، بدانید ما زنان ایران زمین با احساس و عشق مادرانه، این جوانان را با وجود هزاران تنش و خشونتی که در جامعه ایجاد کرده اید، بزرگ کرده ایم و به آنان آموخته ایم که هرآن چه خوبی و زیبایی و رفاه و خوشبختی را برای خود می خواهند با بقیه مردم هموطن شان تقسیم کنند. این موج خشونتی که امروز راه انداخته اید، خواهی نخواهی مادران این مملکت را در برابر خودتان قرار داده اید. ما زنان همواره در زندگی خود صبور بوده ایم تا زندگی بهتری برای فرزندان مان بسازیم، اما بدانید اگر پای زندگی فرزندان مان به میان آید، «صبر» و «خاموشی» را فراموش خواهیم کرد. چرا که امروز احساس می کنیم وظیفه انسانی و اخلاقی و نیز مادرانه ماست که فرزندان مان را از خشونت و تحمل مجازات های غیرمنصفانه و غیرقانونی، حفظ کنیم و البته می دانیم هیچ سلاحی نداریم به جز عشق به آینده فرزندان سرزمین مان، از این رو با چنگ و دندان هم که شده آن را پاس خواهیم داشت. همچون وقتی که در خانواده سینه سپر می کنیم و جگر گوشه هایمان را از خشونت برخی «پدران» کم تحمل شان حفظ می کنیم، امروز نیز در برابر این موج خشونت، سینه مادرانه خود را سپر خواهیم کرد و برای آزادی فرزندان مان لحظه ای از تلاش دست نخواهیم کشید
ادوارنيوز
منصور اسانلو ربوده شد
در ساعات پاياني روز گذشته، اتوبوس عمومي حامل منصور اسانلو، رئيس هيات مديره سنديکاي کارگران شرکت واحد تهران وحومه در محدوده دويست متري خانه او در شرق تهران توسط يک دستگاه خودروي پژو متوقف شده و وي به زور به داخل پژو منتقل گرديده است. ماموران لباس شخصي، سپس وي را با خود برده اند و در حالي که فضاي محل ربودن خياباني، با ضرب و شتم شديد اسانلو فريادهاي او، به شدت ملتهب بوده، به مردم معترض گفته اند که "داريم دزد دستگير مي كنيم".
خبرهاي رسيده از انتقال منصور اسانلو به نقطه اي نامعلوم حکايت مي کند. برخي از منابع خبري نيز گزارش داده اند که راننده ي اتوبوسي که منصور اسانلو سوار آن بوده است حادثه را به همکاران و خانواده ي او خبر داده و هم اينک ماموران 110 نيروي انتظامي براي "رسيدگي" به ماجرا در خانه اسانلو به سر مي برند. ابراهيم مددي، نائب رئيس سنديکا که به تازگي از بازداشت چند روزه توسط وزارت اطلاعات رها شده است از علل ربودن خياباني منصور اسانلو ابراز بي اطلاعي کرده و ضمن محکوم کردن نحوه برخورد ماموران امنيتي و ضرب شتم شديد رئيس سنديکاي کارگران شرکت واحد خواستار آزادي بدون قيد و شرط و سريع وي شده است.
روز
بازداشت شدگان 18 تيرماه 1386, دانشجویان و تمام زندانيان سياسی را آزاد کنيد
درهیجدهم تیر ماه 1378، ماموران انتظامی و لباس شخصی های رژیم چنان براین اقامتگاه دانشجویی تاختند و ازآن ویرانه ای ساختند که یادآور فردای آزادی خرمشهر از چنگال ارتش جنایتکار بعثی بود. همه چیز آسیب دیده بود. شیشه خرده و خون و سیاهی آتش زدن های عمدی همه حا را فرا گرفته بود. فاجعه در حدی بود که هیچ هنر عکاسی و هیچ هنر گزارشگری توان به تجسم کشیدن این صحنه ها را نداشت.امروز در هشتمين سالگرد قيام دانشجويی 18 تير , اعضای شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت که از ساعت ۶ صبح در پاسداشت ۱۸ تیرماه و در اعتراض به ادامه بازداشت ۸ دانشجوی دانشگاه پلی تکنیک در برابر دانشگاه پلی تکنیک متحصن بودند مقارن ساعت ۷:۳۰ دقیقه با حمله نیروهای انتظامی و لباس شخصی بازداشت و به نقطه نامعلومی منتقل شده اند. گزارش شاهدان عینی از درگیری دانشجویان پیش از بازداشت با پلیس حکایت دارد.بنابرگزارشات رسیده حدود ساعت 11 صبح امروزنیز مامورین لباس شخصی با حمله به دفتر ادوار و شکستن درب وارد این مکان شده و دانشجویان و افراد حاضر در آنجا را دستگیر و به مکان نامعلومی انتقال داده اند. گفته میشود در جریان این حمله، ماموران به شلیک دو گلوله نیز اقدام کرده اند.
در دو سال اخیر که دولت نهم یک انقلاب فرهنگی دوم را پیگیری میکند، فشار براستادان و دانشجویان روز به روز فزونی گرفته است. حاکمیت برای تداوم قدرت خود محدوده آزادیهای همه ملت، بویژه دانشجویان را با اخراج از دانشگاهها، ارسال پرونده ها به کمیته های انضباطی و فرستادن صدها نفراز دانشجویان دانشگاههای ایران با اتهامات واهی به دادگاههای انقلاب، تنگ تر میکند.امروز ايران با نابساماني هاي اقتصادي ، اجتماعي ، فرهنگي , سياسي و خطر جنگ و تجزيه روبرو است.جنبش دانشجوئی با تمام وجود و با تحمل هزينه های سنگين در مقابل سرکوب ايستاده , توطئه ها و نقشه های سرکوبگران و گردانندگان رژيم را خنثی ميکند. ما بر این باوريم که قشر دانشجو از هشیارترین و آگاهترین اقشار جامعه است و باید بتواند آزادانه و با مسالمت خواسته های صنفی و سیاسی واجتماعی خود و ملت ایران را به گوش جهانیان برساند. دانشگاه باید از استقلال کامل، همچون همه دانشگاهها ومراکز معتبر علمی جهان، برخوردار باشد. جبهه ملی ایران خواستار آزادی و بازگشت به کلاس درس همه دانشجویان و آزادی تمام زندانيان سياسی که بمناسبت بیان عقیده درزندان هستند, میباشد
جبهه ملی ایران آمریکا
هیجدهم تیر 1386
گزارش دریافتی: با نزدیک شدن ۲۲ تیرماه، هجدهمین سالروز ترور دکتر قاسملو، رهبر فقید حزب دمکرات کردستان ایران به دست دیپلمات تروریستهای جمهوری اسلامی در اتریش و آمادگی مردم کردستان برای اعتصاب عمومی در این روز، همچون سالهای گذشته، جو شدید امنیتی در شهر سقز که یکی از شهرهای بزرگ و استراتژیک کردستان میباشد و در ۲ سال گذشته، همگام با شهر مهاباد پیشقدم و مبتکر اعتصاب بازار بوده، برقرار شده‌ است.
در طی هفته گذشته صدها اعلامیه و تراکت با مضامین دعوت به اعتصاب عمومی در بین بازاریان و اصناف و رانندگان سقز توزیع شده است و به وسیله تماس تلفنی نیز از کسبه بازار دعوت به عمل میاید که همچون ۲ سال گذشته در این اعتصاب سراسری که میرود به سنتی فراگیر تبدیل شود، شرکت کنند.
رژیم و نیروهای سرکوبگر نیز با ترس و اضطراب نظاره‌گر بوده و با گسیل کردن صدها نیروی ضد شورش از شهرهای تکاب و میاندواب به شهر سقز، عملا قصد ترساندن و زهر چشم گرفتن مردم سقز و به خشونت کشیدن این حرکت و اعتصاب آرام و مدنی مردم سقز را دارد و در طی چند روز گذشته اداره اطلاعات با فراخواندن دها تن از اقشار مختلف مردم و بالاخص کسبه و بازاریان جو کاملأ پلیسی و امنیتی را در سقز بوجود آورده است.
اما با این حال تمام چشمها و امیدها به پیروزی دگربار اعتصاب عمومی امسال شهرهای کردنشین و مخصوصأ به ۲ شهرستان سقز و مهاباد دوخته شده است که همچون سالهای گذشته با موفقیت تمام اعتصاب را به انجام و پوزه رژیم را به خاک بمالند.
ايران پرس نيوز

0 نظرات: