مسوولان حاضرند يک ماه‎ ‎با اين حقوق زندگي کنند؟

۱۴:۲۸ bamardum 0 نظر

مسوولان حاضرند يک ماه‎ ‎با اين حقوق زندگي کنند؟

در حالي كه حداقل دستمزد سال‎ ‎آينده كارگران با 20 درصد افزايش نسبت به امسال تعيين شده است، حدود دو ‏هزار كارگر در نامه اي خطاب به مسئولين حمهوري اسلامي ايران اعلام كردند كه ‏‎ ‎افزايش 20 درصدي حداقل ‏دستمزدها، هيچ دردي از كارگران را دوا نخواهد کرد.‏ خبرگزاري مهر روز ‌جمعه، 24 اسفند، به نقل ازعليرضا محمد علي، مشاور وزير و مدير کل روابط عمومي ‏وزارت کار و امور اجتماعي اعلام کردكه براساس تصميم شوراي عالي کار، حداقل دستمزد کارگران در سال ‏‏1387، 20 درصد افزايش مي يابد. بدين ترتيب، حداقل دستمزد کارگران كه در سال 1386، 183 هزار تومان ‏بوده است، در سال آينده به 219 هزار و 600 تومان مي رسد.‏ اين مقام وزارت كار و امور اجتماعي همچنين افزود: براي ساير سطوح دستمزدي کارگران، 845 تومان به مزد ‏روزانه آنان، به علاوه 5 درصد که به صورت پلکاني محاسبه مي شود، اضافه خواهدد شد.‏ شوراي‌عالي كار بايد همه ساله با حضور نمايندگان سه گروه دولت، كارگران و كارفرمايان‎ ‎در اجراي ماده 41 ‏قانون كار با در نظر گرفتن مصالح كارگران و در انطباق هرچه بيشتر‎ ‎ميزان درآمد آنان با سطح معيشت و ‏همچنين با توجه به مقتضيات بنگاه‌هاي توليدي و‎ ‎كارفرمايان و شرايط اقتصادي جامعه در مورد تعيين حداقل مزد ‏قانوني كارگران تصميم‎ ‎گيري ‌كند و موارد مورد تصويب را طي بخشنامه‌اي با امضاي وزير كار و امور اجتماعي‎ ‎از طريق حوزه معاونت روابط كار به آگاهي كليه كارفرمايان و كارگران واحدهاي مشمول‎ ‎قانون كار سراسر ‏كشور برساند‎.‎‏ ‏ در اين ارتباط، برخي از رسانه ها همانند ايسنا عنوان كرده اند كه افزايش حداقل دستمزد كارگران منطبق با ‏افزايش نرخ تورم بوده است كه در سال جاري به 20 درصد رسيده است. با اين همه، كارگران و تشكل هاي ‏كارگري در ساليان اخير از تصميم گيري هاي اين شورا ابراز نگراني كرده اند. تشكل هاي كارگري معتقدند در ‏شرايطي كه افزايش دستمزد كارگران كمتر از ميزان نرخ تورم است، عملكرد اين شورا عملا بر ضد منافع آنان ‏است. در همين راستا، برخي از فعالان كارگر از انفعال كساني كه به عنوان نماينده كارگران در نشست هاي شورا ‏شركت مي كنند و پس از مخالفت هاي اوليه، بر تصميمات آن مهر تاييد مي نهند، ‌انتقاد مي كنند.‏ از سوي ديگر، نمايندگان كارفرمايان در ساليان گذشته بارها مخالفت خود با افزايش حداقل دستمزد كارگران، در ‏شرايطي كه كارخانه ها و شركت ها با مشكلات عديده اقتصادي مواجه هستند، ‌ابراز داشته اند، مشكلاتي كه ‏بسياري از كارشناسان و اقتصاد دانان، سياست هاي دولت را عامل اصلي آن مي دانند. در هر حال، كارفرمايان با ‏توجه به مشكلات، با اكراه تن به افزايش حداقل دستمزد كارگران مي دهند و هنگامي كه اين موضوع مورد توافق ‏آنان نباشد، اخراج كارگران مد نظر قرار مي گيرد.‏ درهمين ارتباط، برخي کارشناسان به تجربه دستمزدهاي دوگانه را كه در سال 1385 توسط وزارت كار و امور ‏اجتماعي به اجرا گذاشته شد، اشاره مي کنند. وزارت کار و امور اجتماعي، هدف از افزايش حقوق و تعيين ‏دستمزد دوگانه را تامين نيازهاي کارگران و تشويق کارفرمايان به استخدام رسمي کارگران قراردادي عنوان کرده ‏بود، اما گزارش ها نشان داد که با اجراي اين تصميم، نه تنها کارگران قراردادي به استخدام رسمي در نيامدند، ‏بلکه کارفرمايان براي کاهش هزينه هاي ناشي از افزايش دستمزدها، اخراج کارگران قراردادي را در برنامه كار ‏خود قرار دادند. اين موضوع در نهايت موجب آن شد كه شوراي عالي كار به رغم مخالفت محمد جهرمي، ‌وزير ‏كار و امور اجتماعي، دستمزدهاي دوگانه را حذف كند.‏
‎‎حاضريد يك ماه با حداقل دستمزد يك كارگر زندگي كنيد؟‎ ‎
حدود دو هزار كارگري که در نامه اي به شوراي عالي کار، کميته دستمزدها، وزارت کار و امور اجتماعي و ‏نمايندگان مجلس شوراي اسلامي به انتقاد از ميزان افزايش دستمزد كارگران در سال هاي گذشته پرداخته اند، گفته ‏اند: "دستمزد و حقوقي که طي سال هاي گذشته از سوي دولت و شوراي عالي کار براي ما کارگران و ساير ‏بخش هاي حقوق بگير، همچون معلمان و بازنشستگان و کارمندان جزء، تعيين شده است، به هيچوجه، کفاف ‏هزينه هاي زندگي ما را نکرده است و سال به سال، خانواده هاي ما در فقر و فلاکت بيشتري فرو رفته اند. به ‏طوري که در شرايط حاضر، ما ديگر قادر به تامين يک زندگي بخور و نمير براي خود و خانواده هايمان نيستيم و ‏نمي توانيم با دستمزدهاي فعلي، حتي اجاره بهاي منازل مسکوني خود را نيز تامين کنيم."‏ نامه مذكور به ابتكار اتحاديه سراسري كارگران اخراجي و بيكار ايران تهيه و توسط كارگران كارخانه هايي در ‏منطقه عسلويه و استان هاي كردستان، آذربايجان غربي، آذربايجان شرقي، كرمانشاه و تهران به امضا رسيده ‏است. ‏ كارگراني كه اين نامه را امضا كرده اند، با اشاره به اينكه روند افزايش حداقل دستمزدها، جبران وضعيت زندگي ‏آنان و خانواده هايشان را نمي كند، نوشته اند: "در طول چند سال گذشته، هزينه هاي زندگي ده ها برابر شده و ‏قدرت خريد ما کارگران و ساير مزد بگيران بطور مرتب و بي سابقه اي پائين تر آمده است."‏ در اين نامه خطاب به تصميم گيرندگان در مورد دستمزد كارگران آمده است: "سال قبل، حداقل دستمزد را 183 ‏هزار تومان تعيين کرديد، اما ميزان خط فقر بالاي 500 هزار تومان بود. اين در حالي است که در طول سال ‏جاري با بالا رفتن سرسام آور هزينه هاي زندگي، کمر کارگران و حقوق بگيران زير فشار نداري خرد شده است. ‏خودتان در اين مملکت زندگي مي کنيد و مي دانيد که حتي با يک ميليون تومان هم نمي توان آنچنانکه شايسته ي ‏شان انسان است، در اين جامعه زندگي کرد."‏ آنان سپس از مسئولين پرسيده اند "آيا واقعا حاضريد با اين حقوق هايي که به ما کارگران داده مي شود، حتي يک ‏ماه زندگي کنيد؟ پس چرا ما کارگران بايد اين را قبول کنيم؟ پس چرا ما بايد اين را قبول کنيم که سهم ما از توليد ‏اين همه ثروت و نعمت در جامعه، فقر و فلاکت روز افزون باشد؟"‏ امضا كنندگان اين نامه اعلام كرده اند كه ديگر نمي توانند زير خط فقر زندگي کنند و تداوم اين زندگي براي آنها ‏غير قابل تحمل است. "ما خواهان حداقل دستمزد با احتساب تامين يک زندگي شرافتمندانه و مرفه براي يک ‏خانواده چهار نفره از طريق دخالت و نظارت خود کارگران در تمامي سطوح مزد بگيران هستيم."‏ در اين خصوص، يكي از اعضاي اتحاديه سراسري كارگران اخراجي و بيكار ايران در گفت و گو با روزآنلاين ‏گفت: "كارگراني كه اين نامه را امضا كرده اند و ديگراني هم كه آن را امضا خواهند كرد، مي خواهند از زندگي ‏شايسته اي برخوردار شوند." وي افزود: "با حداقل دستمزدهايي كه بويژزه در اين دو سه سال تعيين شده است، ‏هفت ميليون كارگر و خانواده هايشان حتي اين امكان را ندارند كه بتوانند به ميزان كافي براي زنده ماندن در آمد ‏داشته باشند."‏ اين فعال كارگري پيش بيني كرد كه با احتساب اينكه حداقل دستمزد كارگران حدودا 220 هزار توماني براي سال ‏آينده با خط فقر اغلام شده 600 هزار توماني در سال جاري فاصله چشمگير 380 هزار توماني دارد، گفت: ‏‏"خيلي ساده مي توان گفت با توجه به افزايش نرخ تورم، كارگران و خانواده هاي آنان به چه روزگاري خواهند ‏افتاد." ‏
‎‎تورم افسار گسيخته براي سال آينده‎‎‏ ‏
حداقل دستمزد كارگران براي سال 1387 در شرايطي اعلام شده است كه نرخ 20 درصدي تورم اعلام شده توسط ‏بانك مركزي مورد قبول بسياري از اقتصاددانان نبوده است. حتي برخي از اين اقتصاددانان مي گويند نرخ واقعي ‏تورم بيش از 30 درصد است و معيارهاي بانك مركزي براي تعيين نرخ تورم صحيح نيست.‏ سعيد شيركوند، معاون وزير امور اقتصاد و دارايي دولت محمد خاتمي، از جمله اين اقتصاددانان است كه روز 22 ‏اسفند در گفت و گو با خبرگزاري آفتاب گفت: "نرخ تورم بر اساس حدود 380 قلم کالا توسط بانک مرکزي مورد ‏محاسبه قرار مي‌گيرد. اين 380 قلم کالا در چند بخش مختلف طبقه‌بندي مي شوند و از آنها ميانگين گرفته مي‌شود. ‏بنابراين بسيار طبيعي خواهد بود که در سبد هزينه برخي خانوار‌ها نرخ تورم بسيار بيشتر از تورم رسمي اعلام ‏شده احساس گردد".‏ همچنين مركز پژوهش هاي مجلس شوراي اسلامي با بررسي بودجه ارائه شده از سوي دولت محمود احمدي نژاد، ‏هشدار داده است كه اين بودجه موجب تورم افسارگسيخته در سال 1378 خواهد شد.‏ اين موضوع، به گزارش رسانه ها، ‌نگراني در جامعه، بويژه در ميان كارگران، را در پي داشته است كه حداقل ‏دستمزدشان در سال جاري بسيار پايين تر از رقم 600 هزار توماني خط فقر است. حال، با افزايش حداقل دستمزد ‏كارگران به حدود 220 هزار تومان، آيا مي توان گفت كه مسئولان گامي در جهت بهبود زندگي حداقل هفت ‏ميليون كارگر و خانواده هاي آنان برداشته اند؟ آنهم در شرايطي كه به نوشته روزنامه سرمايه در 19 دي ماه، ‏حقوق حدود 85 درصد از كارگران ايران، همان حداقل دستمزدي است كه از سوي شوراي عالي كار تعيين و ‏اعلام مي شود؟
منبع : روزآنلاین

0 نظرات: